گنجور

انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸

 

ای سغبهٔ آنانکه نمی‌جویندت

شهری و دهی ز دور می‌بویندت

نوبت چو به ما رسید توسن گشتی

ای آن و از آن بتر که می‌گویندت

انوری