×
        
        
    
                عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۵
جان، محو شد و به هیچ رویت نشناخت
دل خون شد و قدرِ خاکِ کویت نشناخت
ای از سرّ موئی دو جهان کرده پدید!
کس در دو جهان یک سرّمویت نشناخت
                                ۲ بیت
                            
                            
                            