گنجور

عطار » مختارنامه » باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن » شمارهٔ ۱۰

 

ای دل به سخن مگرد در خون پس ازین

از نطق مرو ز خویش بیرون پس ازین

عمریست که تا زبانی از سر تا پای

وقتست که گوش گردی اکنون پس ازین

عطار