هر جان که به راه رهنمون مینگرد

چل سال به دیدهٔ جنون مینگرد

چون چل بگذشت آفتابی بیند

کز روزن هر ذرّه برون مینگرد

آن کیست که بیرون درون مینگرد

در اهل جنون به صد فسون مینگرد

وز دیده نگر که دیده چون مینگرد

و آن کیست که از دیده برون مینگرد