×
عطار » مختارنامه » باب بیست و چهارم: در آنكه مرگ لازم و روی زمین خاك رفتگان است » شمارهٔ ۴۰
هر سبزه و گل که از زمین بیرون رُست
از خاک یکی سبزه خط گلگون رُست
هر نرگس و لاله کز کُهْ و هامون رُست
از چشم بتی وز جگری پرخون رُست
عطار » وصلت نامه » بخش ۷۱ - و له ایضاً
هر سبزه و گل که از زمین بیرون رست
از خاک یکی سبز خطی گلگون رست
هر نرگس و لاله کز که و هامون رست
از چشم و بتن وز جگر پرخون رست
عطار » خسرونامه » بخش ۳۲ - بیمار گشتن جهان افروز
ز باران سرشکش گل برون رست
کجادیدی گلی کان گل ز خون رست