×
سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳
عالم همه سرنگون توانم دیدن
خود را شده غرق خون توانم دیدن
جان از تن خود برون توانم دیدن
من جای تو بی تو چون توانم دیدن؟
۲ بیت