گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲۷

 

ادب چه چاره کند چون فضول افتد

به جای عذر دل آورده‌ام قبول افتد

به خاک خفت درتن ره هزار قافله اشک

مبادکس به غبار دل ملول افتد

ترحم است برآن طایر شکسته قفس

[...]

بیدل دهلوی