چون زور کمان در بر و دوش تو رسد

تیرش به لب چشمهٔ نوش تو رسد

گوئی زهش از حدیث من تافته‌اند

زیرا که به صد حیله به گوش تو رسد

کی باشد کین نبش بنوش تو رسد

زهرم به لب شکرفروش تو رسد

زیرا که تو کیمیای بی‌پایانی

ای خوش خامی که او بجوش تو رسد

می‌جوشد دل که تا به جوش تو رسد

بی‌هوش شده است تا به هوش تو رسد

می‌نوشد زهر تا بنوش تو رسد

چون حلقه شده است تا بگوش تو رسد

گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد

یا نیز مرا دوش به دوش تو رسد

گر خود دلت آهن است هم نرم شود

گر ناله من شبی به گوش تو رسد