گنجور

اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۹

 

گر کوزه تن سفال در یوزه شود

از حکمت حق دگر همان کوزه شود

فیروزه مرده زنده شد پس چه عجب

گر مرده دگر زنده چه فیروزه شود

اهلی شیرازی