با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است

با نالهٔ سرنای جگرسوز خوش است

ای مطرب چنگ و نای را تا بسحر

بنواز بر این صفت که تا روز خوش است

داغت جتی ای شمع دلافروز خوش است

مژگان توام خدنگ دلدوز خوش است

هست ار به گلویت اثر سوختگی

رمزی است که معشوق گلوسوز خوش است