تا کی از خلق اسیر غم بیهوده شوی

از همه رو به خدا آر که آسوده شوی

روز و شب در نظرت موج زنان بحر قدم

حیف باشد که به لوث حدث آلوده شوی

مس قلبی چه تکاسل کنی اکسیر طلب

[...]

از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی

رغبت نکنی کز پی بیهوده شوی

گر پا کدلی بترس از آلایش نفس

کالوده شوی و سخت آلوده شوی