گنجور

اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۴

 

اهلی هنر و معرفت آموختنی است

گر ترک کنی از تو نظر دوختنی است

هر شاخ جوان که لایق میوه بود

راضی چو بهیز می شود سوختنی است

اهلی شیرازی