گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۱۶

 

در هم زده یی ز زلف و رخ رنگی خوش

بر برده بطاق ابرو آهنگی خوش

تنگست دلم همچو دهان تو ولیک

این تنگی ناخوش است و آن تنگی خوش

کمال‌الدین اسماعیل