×
مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶
اشکم که زمین از نم او آغشتست
دریست غواص فراوان گشتست
پیوسته چنانکه گویی اندر شستست
ریزان گویی ز رشته بیرون گشتست
۲ بیت