بگذر از خود از یک زمان ایمن مشو

هرچه پیش آید در آن ساکن مشو

غافل از داغ جنون ای دیده روشن مشو

گر رهایی چشم داری غافل از روزن مشو

دامن رستم به دست جذبه سوی خویش کش

دل نهاد این چه تاریک چون بیژن مشو

گر نچینی خوشه ای، چون مور بر چین دانه ای

[...]

«شاخ نهال سدره‌ای خار و خس چمن مشو»

«منکر او اگر شدی منکر خویشتن مشو»