در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز

بر یاد من است آن لب پرخنده هنوز

تو سرو جوان فتاده در پای اجل

من پیر به ماتم تو در زنده هنوز

من به خون غرق و لب لعل تو در خنده هنوز

زخم کاری و من از تیغ تو شرمنده هنوز

چه عجب گر بگدازم همه شب بی تو چوشمع

عجب اینست که روز آید و من زنده هنوز

بس گرفتار که در راه وفایت شده خاک

[...]

غنچه ی او، نکرده خنده هنوز؛

کشتنیهاش مانده زنده هنوز!

رفتی بسر عشق تو پاینده هنوز

از دست غم تو دل پراکنده هنوز

تو جان منی و بی تو ای جان جهان

شرمم بادا که بی توام زنده هنوز