از حلقهٔ زلف تو سر افکنده‌ترم

وز جرعهٔ جام پراکنده‌ترم

گرچه ز شبه دل تو آزادتر است

از لعل نگین تو تو را بنده‌ترم

از جملهٔ بندگان منش بنده‌ترم

وز چشم خداوندیش افکنده‌ترم

با این همه دل بر نتوان داشت که دوست

چندانکه مرا بیش کشد زنده‌ترم

چونکه هر ساعت ت را بنده ترم

بر سر کوی تو افکنده ترم