×
اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۵
گیرم که دل از یاد تو خرسند توان داشت
بی جان تن فرسوده نگه چند توان داشت
خود گوی که این طوطی دلسوخته تا چند
در حسرت آن لعل شکر خند توان داشت
با اینهمه تلخی نتوان ساخت که آخر
[...]
۷ بیت