گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴

 

خالی داری بر لب چون قند، از مشک

خطی داری بر رخ دلبند، از مشک

بر ساعد خود نگار بستی یا خود

بر ماهی سیمین زرهی چند از مشک؟

اوحدی