×
عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۳۳
دردا که بر چون سمنت میریزد
زلف سیه پرشکنت میریزد
ای سی و دو سالهٔ من آخر بنگر
کان سی و دو دُر از دهنت میریزد
۲ بیت