گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۵

 

فسون وهم چه مقدار رهزن افتادست

که ذر بر تو مراکار با من افتادست

کجا روم ‌که چو اشکم ز سعی بخت نگون

به پیش پا همه از پا فتادن افتادست

چو غنچه محرم زانوی دل شو و دریاب

[...]

بیدل دهلوی