×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۴۷
بیخودی رفتن است دلها را
هوش واماندن است دلها را
آه بیاختیار از سر درد
دامن افشاندن است دلها را
چشم پوشیدن از جهان خراب
[...]
۲۰ بیت