گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد

از دیدهٔ تو سیل چرا می ریزد

در آتش سودای تو می سوزد دل

چشم آب بر آن آتش دل می ریزد

ز شوخی ها به برق نوبهاران نسبتی دارد

که می ریزد چو باران خون و خندان است شمشیرش

به ره طرح چمن پیوسته رخسار تو می ریزد

ز بس بر خاک رنگ از حسن سرشار تو می ریزد

به نیسان بهاری لاف هم چشمی زند اشکم

گهر در دامن دل بسکه گفتار تو می ریزد

بنای زندگی تا چند می خواهی بپا باشد

[...]