×
قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵
خون جگر ما بقمی بیش نبود
وین دوزخ آه ما دمی بیش نبود
آن قطرهٔ خونابه که دل میگفتند
از دیده فرو ریخت نَمی بیش نبود
۲ بیت