×
خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۲
دل، سُغْبهیِ عشقِ توست، با تن مَسِتیز
اینک دل و تن، تو راست؛ با من مَسِتیز
بیدادِ تو ریخت خونم، انصاف بده!
ای دوست کش و غریب دشمن مَسِتیز
۲ بیت