×
جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۱
مراست بی رخ تو شادیی به غم نزدیک
شبی و روزی در تیرگی به هم نزدیک
شب فراق تو از حد گذشت کی باشد
که آید این شب محنت به صبحدم نزدیک
برست ز آفت امساک زهد هر که نشست
[...]
۹ بیت