×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۵
چون شمع ز سر تا به قدم میسوزم
من سوختهام دگر به غم میسوزم
در حسرت شیرین لب آن یار عزیز
یک دم نه که تا به صبحدم میسوزم
۲ بیت