گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۶

 

آنشب که ز بر آتش غم سوزم

خشک و تر خود چو شمع در هم سوزم

تنها سوزم بگوشه یی در چو سپند

چون شمع میان مردمان کم سوزم

کمال‌الدین اسماعیل