تا در پی آن فزون و این کم باشی

سودت همه آن بود که با غم باشی

بیهوده چه در غصّهٔ عالم باشی

می کوش که تا چگونه خرّم باشی

تا در پی این فزون و آن کم باشی

حاصل همه آن بود که با غم باشی

بیهوده چه در غصّهٔ عالم باشی

می کوش که تا چگونه خرّم باشی

ناخوانده به هرجا که روی غم باشی

ور خوانده روی تو محرم آن دم باشی

تا کافر را خدا نخواند نرود

شرمت بادا ز کافری کم باشی

آن مکن در عمل که در عزلت

خوار و مذموم و متهم باشی

در همه حال نیک محضر باش

تا همه وقت محترم باشی

خرم آن دم که توأم مونس و همدم باشی

من بغمهای تو دلتنگ و تو خرم باشی

گر کنی پرسشم اندیشه رنجوری نیست

چه از آن درد نکوتر که تو مرهم باشی

عجب آید همه کس را ز تو ای رشک پری

[...]

ز هستی تا نشان داری نشان تیر غم باشی

میان کشتگان خود را فکن تا کی علم باشی

ز شوق جام جم چندین چو زحمت میکشی صوفی

صفای دل طلب ارعشق تا خود جام جم باشی

ترا ساقی گهی بخشد حیات خضر کز مستی

[...]