×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹۸
ز نوبهار کجا گل شکفته می گردد؟
گل از ترانه بلبل شکفته می گردد
ز زلف و عارض دلدار غافل افتاده است
دلی که از گل و سنبل شکفته می گردد
کسی کز آبله افتاده در گره کارش
[...]
۱۰ بیت