×
        
        
    
                صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳۹
چرخ ماند از گردش اما اضطراب دل بجاست
تیغ شد کند و سماع طایر بسمل بجاست
عشق بی تاب است تا دوران خط آخر شدن
چشم مجنون می پرد تا گردی از محمل بجاست
تیغ خونریزست تا یک کشتنی در عرصه هست
[...]
                                ۱۲ بیت
                            
                            
                            