رخ پاکتر از ضمیر صادق داری

زلفین سیه چون دل فاسق داری

بر خویشتنم بدین دو عاشق داری

مؤمن سخن و وفا منافق داری

بر زلف مگر تهمت ناحق داری

زیرا که بر آتشش معلق داری

گر ماه بغالیه مطوق داری

چون رنگ لبان می مروق داری

در فقر اگر دمی تو با حق داری

سرمایهٔ عاشقان مطلق داری

گر بوی وصالش به مشام تو رسد

منصور شوی بانگ اناالحق داری

ای پیر اگر تو روی با حق داری

یا همچو صلاح دست مطلق داری

اینک رسن دراز و اینک سر دار

بسم الله اگر سر انا الحق داری