×
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۷
عکس رخ تو چو بر فلک می افتد
مه در دویی خویش بشک می افتد
رخسارهٔ لعل بر رخ زردم نه
کان رنگ برین رنگ خشک می افتد
۲ بیت