سر ذراتش همه روشن شود

گلخن دنیا برو گلشن شود

گر روی این ره دلت روشن شود

بعد از آن چشم توهم گلشن شود

بی‌زارم از آن آب که آتش نشود

در زلف مشوشی مشوش نشود

معشوقهٔ ما خوش است بیخوش نشود

آن سر دارد که هیچ سرکش نشود

تا سر نشود یقین که سرکش نشود

وان دلبر برگزیده سرکش نشود

آن چشمه آبست چه آن آب حیات

آب حیوان نگردد آتش نشود

ز روی توام خانه گلشن شود

به نور توام دیده روشن شود

دیده عالم به تو روشن شود

گلخن گیتی ز تو گلشن شود

دل ز نور رویشان روشن شود

ساحت دل غیرت گلشن شود

آتش جشن سده روشن شود

شهر ز بهمنجنه گلشن شود