گنجور

بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۳

 

جای من وتوزهدا کی به بهشت می شود

خاک من وتو عاقبت کوزه وخشت می شود

قهر خدا ولطف اوهست که جلوه میکند

آن بهتودورخ این به من باغ بهشت می شود

گر بخوریم ما وتو باده ز یک قدح به تو

[...]

بلند اقبال