گنجور

فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

 

ای توده که جهل در سرشت من و توست

هشدار که گاه زرع و کشت من و توست

تا شب پی حق خویش از پا منشین

برخیز که روز سرنوشت من و توست

فرخی یزدی