×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۸
دل میل بجز تو سوی کس مینکند
جز دیدن روی تو هوس مینکند
چندش گویم دلا نصیحت بپذیر
سودای غمش بسی و بس مینکند
۲ بیت
