خواهم که لب باده پرستت بوسم

و آن عارض خوب و چشم مستت بوسم

صد نقش چو دستارچه بر آب زدم

باشد که چو دستارچه دستت بوسم

ای سرو روان بیا که دستت بوسم

لبهای ظریف می پرستت بوسم

گر من نخورم تو باده در جامم ریز

تا مست شوم دو چشم مستت بوسم