گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۹۲

 

به لاله دوش نسرین گفت برخیزیم مستانه

به دامان گل تازه درآویزیم مستانه

چو باده بر سر باده خوریم از گلرخ ساده

بیا تا چون گل و لاله درآمیزیم مستانه

چو نرگس شوخ چشم آمد سمن را رشک و خشم آمد

[...]

مولانا