ما را نبود دلی که کار آید ازو

جز ناله که هر دمی هزار آید ازو

چندان گریم که کوچه‌ها گِل گردد

نِیْ روید و ناله‌های زار آید ازو

بی روی تو دل کیست چه کار آید ازو

جز ناله که هر دمی هزار آید ازو

می گرید تا خاک شود وز گل او

نی روید و ناله های زار آید ازو

بی روی تو دل گفت چه کار آید ازو

جز ناله که هر دمی هزار آید ازو

می گرید تا خاک شود وز گل او

نی روید و ناله های زار آید ازو

ما را نبُوَد دلی که کار آید ازو

جز ناله که هر دمی هزار آید ازو

چندان گریم که کوچه‌ها گِل گردد

نِیْ روید و ناله‌های زار آید ازو