همانا که از ما ندارد خبر

فرود آمدست اندر آن دشت و در

همه مانده و خفته جوشن به بر

همان بار نگشاده یک تن کمر

ببینی کنون زخم شیران نر

اگر پایداری کنی ترک سر

به دژ در شدند و ببستند در

سران بی کلاه و میان بی کمر

وز این سو فرامرز با یال و فر

نگه کرد در رزمگه سر به سر

گمانم که از کار من سر به سر

فرستاده باشد به توران خبر

جوان خردمند خورشید فر

سرافراز و گردنکش و نامور

شنیده بود شاه خورشید فر

حصاری که بود اندر آن بوم و بر

درآن دژ بدان مهتر نامور

نگهدار مرز و دژ و بوم و بر

بدان پهلوان زاده پرهنر

ز دشمن ربوده به شمشیر سر

سرافراز و گردنکش و نامور

ز گردان گیتی برآورده سر

نوشتی هر آنچه تو ای پرهنر

به نامه درون خواندم سر به سر

برو تیز بر هندوان بر گذر

به خنجر بشوی آن همه بوم و بر

ز اسب و سلاح و ز تیغ و کمر

همان یاره و طوق با تاج زر

تو هرگز نرفتی بدان بوم و بر

نکردی به درگاه او برگذر

یکی را فرستاده نامور

ز نزد فرامرز والاگهر

ببردند پیلان و رویینه خم

همان تاج زرین و زرین علم

یکی تخت همچون سپهری ز زر

نهاده مرصع به در و گهر

یکی آدمی اندر آن بوم و بر

به کاری نیارست کردن گذر

ز خاور زمین تا در باختر

همه بسته دارند پیشش کمر