گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۸۵

 

بس که تند و تلخ و خشم آلود آن بدخو نشست

چین چو جوهر عاقبت بر تیغ آن ابرو نشست

رو به دیوار آورد هر کس به من آورد روی

بس که گرد کلفت از دوران مرا بر رو نشست

صائب تبریزی