گنجور

عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۶

 

اندر غم تو نگار، همچون نارم

می‌سوزم و می‌سازم و دم برنارم

تا دست به گردن تو اندر نارم

آکنده به غم چو دانه اندر نارم

عراقی