×
        
        
    
                عطار » مختارنامه » باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن » شمارهٔ ۴۳
گر شادی تو معتبرم میآید
در جنب غمت مختصرم میآید
هرچند وصال درخورم میآید
اندوه فراق خوشترم میآید
                                ۲ بیت
                            
                            
                            
