گنجور

ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

 

بس دل که ز تو خون شده در برمانده ست

بس دست که از هجر تو در سر مانده ست

وی بس سخنان نغز چون گوهر و زر

کز گوش تو همچو حلقه بر در مانده ست

ظهیر فاریابی