گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۳

 

می‌دود هرسو سخن، صاحب‌سخن گر ساکن است

دود مجمر هر طرف گردان و، مجمر ساکن است

هست هرجایی اگر سر، لیک پابرجاست عشق

گرچه غلتانست گوهر، آب گوهر ساکن است

یار اگر شوخ است، ندهد شیوه تمکین ز دست

[...]

واعظ قزوینی