×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶
دنیاداری با علم به مردن عجب است
فکر خواب و خیال خوردن عجب است
چون هست یقینت که سفر باید کرد
اندیشهٔ زاد ره نکردن عجب است
۲ بیت