گر مرد رهی همدم و همدردم باش

پس زن صفتی مکن یکی مردم باش

انکار چه میکنی بیا گر مردی

هم زانوی من دمی درین دردم باش

درمان چو نجوئیم به دل درد مباش

گرم است دلم با تو به دل سرد مباش

تا برخوری از جان و جوانی و جمال

باعاشق پیر ناجوانمرد مباش

رسید موسم دی، جام و شیشه پیش آور

تهی ز گرمی می در هوای سرد مباش

کریم، همت ناقص نمی کند به فقیر

دلت چو داد خدا، ناامید درد مباش