هرگه که تو طالب گهر خواهی بود

باکوه چو سنگ در کمر خواهی بود

هرچند که دیده تیزتر خواهی یافت

در نقطهٔ کُنْه کورتر خواهی بود

گر در همه عمر در سفر خواهی بود

همچون فلکی زیر و زبر خواهی بود

هر چند سلوک بیشتر خواهی کرد

هر لحظه ز پس ماندهتر خواهی بود