گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳

 

هر نقش که پیش آید گویم: مگر او باشد

چون او برود، گویم: آن دگر او باشد

بی‌او نبود هرگز چیزی که شود زایل

زیرا نشود زایل آن چیز اگر او باشد

از خصم نمی‌نالم وز تیغ نمی‌ترسم

[...]

اوحدی